Ogród roślin aromatycznych

<- Rośliny: dobór i sadzenie

Nazwa naukowa

Nazwa potoczna

Lavandula

Lawenda

Ogólna charakterystyka

Rodzaj Lavandula obejmuje około 30 gatunków pochodzących z krajów śródziemnomorskich. To wieloletni krzew, wiecznie zielony, który dobrze adaptuje się do różnych rodzajów gleby. Wytwarza kwiatostany podobne do kolców, a każdy z nich zawiera różną liczbę liliowoniebieskich kwiatów o intensywnym zapachu.

Uprawa

Nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Uwielbia słońce, a zatem musi być posadzona w słonecznej części ogrodu i w dobrze przepuszczalnej glebie. Nie przeszkadzają jej letnie upały; potrafi znieść też silne, przedłużające się mrozy oraz rzadkie podlewanie.

Przycinanie

Przycina się ją pod koniec lata, aby usunąć suche łodygi oraz w okresie marca i kwietnia – aby pobudzić do wzrostu nowe pąki.

Związek z fauną

Lawenda wabi owady zapylające, takie jak pszczoły, trzmiele oraz motyle.

Nazwa naukowa

Nazwa potoczna

Mentha

Mięta

Ogólna charakterystyka

Mięta jest jedną z najczęściej uprawianych roślin aromatycznych na świecie. To wieloletnia roślina zielna; na powierzchni jej liści znajdują się gruczoły produkujące olejki eteryczne, dzięki którym wydziela charakterystyczny zapach. Posiada białe bądź różowo-fioletowe kwiaty, zebrane w kwiatostany. Proces kwitnienia mięty trwa od wiosny do lata i może potrwać do jesieni.

Uprawa

To roślina, która może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i zacienionych miejscach, lecz silne nasłonecznienie stymuluje wydzielanie olejków eterycznych. Mięta wymaga obfitego oraz regularnego podlewania w okresie letnim. Większość gatunków nie lubi stojącej wody, dlatego gleba, w której są sadzone, powinna być przepuszczalna. Ważną kwestią jest również, żyzność gleby - dlatego dobrze jest wymieniać ją co 2-3 lata.

Przycinanie

Nie wymaga regularnego przycinania; należy usuwać tylko części suche bądź uszkodzone.

Związek z fauną

Mięta wabi owady zapylające, głównie należące do rzędu muchówek oraz błonkówek.

Nazwa naukowa

Nazwa potoczna

Thymus

Tymianek

Ogólna charakterystyka

Tymianek to roślina powszechnie występująca w całej Europie, Azji oraz Afryce Północnej. Może przyjmować postać krzewu zielnego lub wieloletniego, osiągając wysokość do 40-50 cm. Jej liście w większości przypadków są małe, wydłużone i zebrane w gałązki. Posiada biało-różowe kwiaty, tworzące kolczaste kwiatostany.

Uprawa

Tymianek należy sadzić w nasłonecznionych miejscach. Jest w stanie wytrzymać suszę, lecz nie lubi stojącej wody, w szczególności zimą. Dobrze adaptuje się do każdego rodzaju gleby.

Przycinanie

Nie wymaga regularnego przycinania; należy usuwać tylko części suche bądź uszkodzone.

Związek z fauną

Jej bogate w nektar kwiaty są szczególnie cenione przez pszczoły.

Nazwa naukowa

Nazwa potoczna

Rosmarinus officinalis

Rozmaryn

Ogólna charakterystyka

Rozmaryn to bujny wieloletni krzew, który może osiągnąć nawet 2 metry wysokości. Posiada głębokie korzenie, silnie mocujące roślinę w ziemi. Jej skórzaste liście posiadają dużo gruczołów wydzielających olejki, które nadają roślinie aromat. Kwiaty są w kolorze niebiesko-fioletowym i rosną w kępach przez większą część roku.

Uprawa

Uwielbia miejsca ciepłe i dobrze nasłonecznione; może źle znosić bardzo niskie temperatury. Preferuje suche gleby. Młoda roślina potrzebuje zdecydowanie więcej wody niż ta wyrośnięta, której nie należy

Przycinanie

Jej bogate w nektar kwiaty są szczególnie cenione przez pszczoły.

Związek z fauną

Kwiaty wabią zapylaczy. Niektóre gatunki ptaków żywią się owocami i znajdują tu zarówno tymczasowe schronienie, jak i idealne miejsce do gniazdowania. Bogate w nektar kwiaty rozmarynu są szczególnie cenione przez pszczoły.

Nazwa naukowa

Nazwa potoczna

Szałwia

Szałwia

Ogólna charakterystyka

Rodzaj Salvia obejmuje ponad 700 gatunków występujących na całym świecie. To bujny wieloletni krzew osiągający od 30 do 150 cm wysokości. Posiada rozgałęzione i zdrewniałe łodygi u podstawy oraz zielonoszare, grube i pomarszczone liście. Kwiaty, osadzone na kwiatostanach, są niebiesko-fioletowe i pojawiają się na czubku łodygi w okresie wiosenno-letnim.

Uprawa

Optymalnym usytuowaniem dla szałwii jest miejsce w pełnym słońcu. Nie potrzebuje obfitego podlewania. Należy unikać stojącej wody, ponieważ stanowi ona główną przyczynę obumierania rośliny.

Przycinanie

Przycinanie wskazane jest pod koniec lata, po kwitnieniu – aby wspomóc rozwój nowej roślinności.

Związek z fauną

Kwiaty szałwii są szczególnie cenione przez pszczoły.

pl_PL